Van Bac Lieu naar Rauch Gia

Dit stuk was over een drukke weg met veel verkeer, dus niet zo leuk. Over verkeer gesproken, het theoretische gedeelte voor het rijbewijs is niet zo moeilijk er is maar 1 regel, als er iets voor je staat dan moet je stoppen, meer hoef je niet te weten. We verbazen ons er over hoe scooters uit de berm gewoon de weg op rijden zonder te kijken en dan bedoelen we ook echt zonder te kijken. Verder wordt voor  alles getoeterd, we kennen het van India, maar hier is het bijna net zo erg. Het betekend let op ik kom er aan, hoe harder de toeter hoe groter het voertuig. Iedereen blijft vriendelijk en niemand wordt kwaad, ook als je gewoon linksaf door een stroom scooters heen moet, gewoon steeds een stukje naar links gaan en scooters gaan om je heen als water om een rots.

We zijn in een havenstad en nog wel een vrij grote, dus we wilden wel eens goed eten. Taxi geregeld naar het meest populaire restaurant. We stappen het restaurant binnen en meteen staat al het personeel ons een beetje schaapachtig/verbijsterd aan te kijken (zijn meestal jongens en meisjes van rond de16 jaar). We gaan aan een tafel zitten, normaal krijgen we dan een paar obers erbij, maar deze keer stonden er 9 man personeel om de tafel en niemand durft iets te zeggen omdat ze geen van allen ook maar en woord engels spreken. Ondertussen had er eentje al weer snel even over Bob zijn arm geaaid, zoals bij Gemma op de boot.

En dan begint het spectakel, een vietnamese menu kaart en wij met onze google translate app om iets te eten te krijgen, soms lukt dat, maar vanavond hebben we maar iets aangewezen en was nog goed ook.

We bestellen ook wel eens iets op de kaart wat er niet is en dan zien we soms dat ze met drie man bespreken wie het aan ons moet vertellen, best grappig.

Overal vind je hangmatten om te rusten.

We komen ook heel veel tempels tegen, boedistische en chinese. Meeste complexen zijn erg groot een helemaal in goud kleur, je kunt er altijd zo naar binnen.